Разликите во платите полека се намалуваат, а условите на пазарот на трудот по пандемијата на Ковид не се во корист на жените.

Жените изминаа долг пат во постигнувањето еднаквост на работното место во изминатите неколку децении, но родовиот јаз во платите продолжува. Овие разлики се значајни дури и во најразвиените економии на Западот. Жените сè уште заработуваат, во просек, само околу 82 центи за секој долар што го заработуваат мажите, според Годишното истражување за јазот во платите во САД за 2022 година на Payscale.

Јазот се намалува, бидејќи жените заработиле 73 центи за доларот заработен од мажите во 2014 година, но системските предрасуди и перцепции сè уште работат против еднаквоста и ги спречуваат жените да заработуваат колку и мажите на истото работно место.

Авторите на студијата наведуваат дека забележале дека жените кои се реализирале како мајки често трпат „казна за мајчинството“, односно заработуваат уште помалку во споредба со општиот просек, само 74 центи во споредба со мажите кои се родители.

Борбата против предрасудите

Зошто е важно да се работи на предрасуди уште од мали нозе, покажува и фактот што работните места од финансиска природа доминантно ги разбираат мажите, што е последица на предрасудите дека жените не се добри во математиката и во решавањето проблеми. Затоа во финансиските компании и осигурителните компании жените добиваат 77 центи за иста работа во споредба со 1 долар што го добива мажот. Агенциите и консултантите им плаќаат на жените околу 83 центи за долар. Сепак, особено е интересно што и покрај стереотипот, во овие индустрии работат повеќе жени отколку мажи, дури 53 проценти.

Мажите сè уште се гледаат како експерти, способни, оние кои имаат знаење. Основачот на Collective Flow Consulting и главен консултант Емили О. Велтман наведува очигледен пример за пристрасност во нејзината индустрија. „Додека мажите се нарекуваат консултанти, жените се нарекуваат „тренери“ за истата работа, што ја намалува нивната професионална вредност“.

Кога зборуваме за високообразована работна сила, за очекување е јазот да се намалува колку што е повисоко нивото на образование, но тоа не е така. Имено, жените со МБА трпат уште поголема нееднаквост, заработувајќи само 76 центи за долар поради недоволната застапеност на жените во поплатените професии.

Пазарот на трудот е особено чувствителен на големи кризи, па пандемијата на Ковид остави катастрофални последици. На американскиот пазар на труд сè уште недостасуваат повеќе од милион жени, бидејќи жените немаат често можност да работат од дома или треба да изберат дали во такви ситуации ќе работи маж или жена. Пандемијата покажа дека товарот на грижата за семејството и децата падна врз жените.

Според истражувањето за трендовите на пазарот на трудот „Пулс“, Американците ги очекува „she-cession“, односно пад на вработеноста на жените, а враќањето на жените на работа станува сè потешко бидејќи се соочуваат со значително поголеми предизвици. За време на пандемијата, нивната финансиска доверба порасна помалку во споредба со мажите, а жените имаат и помалку средства како што се заштеди, пензиски фондови или инвестиции.

И покрај постојаните борби, има некои индустрии, според извештајот на Payscale, каде ситуацијата е малку подобра и тоа се технологијата, инженерството и науката, недвижностите и уметностите, забавата и рекреацијата. Јазот можеби се намалува, но податоците покажуваат дека работата на перцепцијата и намалувањето на предрасудите може да биде клучна за постигнување еднаквост и еднаквост.