Филмовите се полни со кул гаџети кои би сакале да се реални, од светлосните мечеви од „Војна на ѕвездите“ до ховербордот од „Враќање во иднината II“. Ова го инспирираше Џејмс Хобсон да состави тим од инженери и да го лансира Hacksmith Industries, старт-ап и канал на YouTube посветен на создавање прототипови засновани на технологија видена во фикцијата. Иако оживеаја голем дел од оружјата од филмовите на Марвел и на DC, тие се зафатија со многу поголем проект: да го изградат најголемиот робот за возење со хексапод во светот, кој го нарекоа Мегахекс.

Тимот на Hacksmith Industries го документира целиот процес во видео. Сè започна кога Хобсон – кој себеси се нарекува Хаксмит – виде багер што може да се влече, кој можеше да се ориентира со помош на корпата за да стане и да маневрира. Ова го навело да се запраша дали робот со повеќе нозе може да крене потешко тело, па така се родил дизајнот на машината со шест нозе.

Иако групата му пристапи со одлучност и креативност, проектот се покажа како многу покомплициран отколку што замислуваше тимот инженери. Иако првично очекуваа дека ќе го имаат подготвено за три месеци, на крајот им требаше повеќе од една година, што навистина ги тестираше нивните способности. Прво, тие мораа да ја редизајнираат правоаголната рамка и да ја претворат во шестоаголник. Потоа, тие мораа да ги одредат аглите и движењето на нозете, бидејќи секоја требаше да биде различна и прецизна за роботот да може да оди.

По неколку предизвикувачки сесии за заварување, механизмот конечно почна да се собира. Откако сè беше на свое место, тие извршија неколку пилотски тестови. Во најперспективниот од нив, кој се одржа на отворено поле за да се спречи негово паѓање, механичарот успеа да направи низа ветувачки чекори пред да му се расипе едната нога. Ова се покажа како последната капка за инженерите, кои се соочија со многу пречки. Бидејќи механичарите со шест нозе изеле многу од нивното време и ресурси, тие решија да го одморат.

И покрај резултатот, работата што ја направија не е мал подвиг; тие успеаја да создадат робот за одење, кој може да се вози, кој го прави она за што е направен – дури и само за неколку моменти. Додека го одложија проектот, тие ги усовршија своите техники за градење и си докажаа дека можат да го направат тоа, без разлика колку неверојатно звучи сонот. Згора на тоа, тие останаа верни на својата мисија: да ги инспирираат младите во науката, технологијата и инженерството. Во секој случај, овој напор е и мастеркласа за можностите на инженерството и сведоштво дека големи нешта можат да се случат кога технологијата и креативноста ќе се спојат.