Скулпторот Џулијан Вос-Андреа сака гледачите на неговите дела да ги преиспитаат парадигмите кои долго време се земаат здраво за готово. Поточно, познатиот уметник сака да ги наруши конвенциите на Њутновата физика, која го гледа светот како збирка дискретни предмети врз кои дејствуваат сили. Со диплома за квантна физика, Вос-Андреа користи скулптура за да ја докаже основната интеграција на универзумот. Од одредени агли, неговите фигурални скулптури исчезнуваат во околината околу нив – докажувајќи дека луѓето не можат да се одвојат од природата.

Квантната механика постулира теории за материјата – атомите и силите работат заедно за да го конструираат целиот универзум. Скулптурите на Вос-Андреа ги носат овие теории во главите на оние кои ја гледаат неговата работа. Неговите човечки „квантни“ фигури, поголеми од животот, се изработени од паралелни листови исечени за да ги откриваат лицата, рацете и нозете. Скулптурите што исчезнуваат изгледаат цврсто од страна; сепак, тие се кршат во бранови додека се движите околу работата. Како што се појавуваат процепи од светлина помеѓу тенките метални листови, на крајот статуата повеќе не е видлива – се чини дека целосно се распаѓа во редок воздух. Движењето околу секое дело е доказ за „промена на парадигмата“ додека формата се претопува во нејзината околина.

Статуите на Вос-Андреа што исчезнуваат се само еден елемент од ангажманот на неговата работа со науката. Тој фрла бронзени скулптури од РНК и ДНК и молекули на јаглерод-60 (познати како Бакиболи), како и антитела од не’рѓосувачки челик. Во изјавата, уметникот елаборираше што значи да се комбинира уметноста со науката, особено квантната физика. „Спротивно на нашите силни предрасуди за функционирањето на универзумот, едноставно не постои „реалност“ што е независна од нас“, пишува Вос-Андреа. „Слично на тоа, поделбата што ја гледаме меѓу нас и остатокот од нашиот свет се покажува како илузија: на крајот, не можеме да се одделиме едни од други и остатокот од универзумот, како во физичка смисла, така и кога станува збор за нашите постапки“.

Како што неговите статуи што исчезнуваат се повлекуваат во светот околу нив, така мора и човечката свест. Неопходна е интеграција – емоционална и еколошка – за да се соочиме со современите проблеми како што се климатските промени. Вос-Андреа вели: „Лекциите од квантната физика ни нудат поглед на поинаков начин на справување едни со други и справување со нашиот свет и сметам дека е критично тие ембрионски идеи да излезат во културниот мејнстрим“.