На денешен ден пред 100 години е роден Душко Радовиќ, легендарен уредник на Студио Б, поет, писател, новинар и афористичар.
Многумина го паметат по емисијата „Белград, добро утро“ и емисијата „На слово, на слово“. Нишлија, кој го сакаше Белград најмногу во светот, зад себе остави ризница од песни, радио драми и проза, како и афоризми кои се паметат и денес.
Немаше некој што не ја отпеа песната „Најубавата мама на светот – мама моја“ снимена од Драган Лаковиќ, како и хитовите на хорот „Колибри“ кои излегоа од маестралното перо на чичко Душко: „Син зајак „, „Грозен лав“, „Мрак“ , „Сè што расте би сакало да расте“…
Истите генерации кои израснаа со песните на Радовиќ денес ги цитираат неговите афоризми кои, се покажа, се актуелни без разлика што се напишани во минатиот век.
Ги цитираат за да се насмеат на нивните маки и да се сетат како им било на родителите во времето кога им правеле беља, не сфаќајќи колку главоболка им прават.
„Родители, плескајте ги вашите деца штом ќе видите дека личат на вас.
„Тешко е да се биде дете и да се биде добар.
„Ако ги решите сите проблеми на вашите деца, тие нема да имаат други проблеми освен вас.
„Дојдоа други времиња. Деца има сè помалку, а кучиња се повеќе… Кучињата се претежно расни, а децата наши, домашни и диви“.
„Вчера еден родител извика на родителската средба: „Дај ми добро дете, ќе видиш каков татко сум!“
Сакајте ги своите деца дури и кога се виновни, бидејќи животот ќе ги казни дури и кога не се“.
„Би било полесно да се воспитуваат деца кога би имале само уши, а не очи.
„Блажени се бабите и дедовците што имаат внуци, тешко на нас што имаме деца!
„Мајки, дајте им на децата сестри, бидејќи сестрите стануваат тетки, а тетките се најубавиот, незаменлив подарок за секое детство.
Покрај афоризмите посветени на родителите и децата, посебно место заземаат цитатите за љубовта. Многумина веруваат дека оваа порака од перото на чичко Душко е безвременска:
„Има толку малку љубов меѓу луѓето. Оној што знае да сака, не треба ништо друго да прави“.
Оние кои склучија граѓански брак во Србија добро се сеќаваат на топлите пораки што ги напиша чичко Душко за размената на брачните завети, кои сите матичари им ги читаа на идните младенци:
„Бракот е регулиран со закон само кога не може поинаку. Затоа, не дозволувајте законот да управува со вашиот брак. Уредете го сами, поубаво и похумано отколку што може да предвиди кој било закон.
Сакаме да ви биде убаво, да трае долго, да бидете среќни еден за друг, да живеете со убедување дека денес сте ја завршиле една од најважните и најубавите работи во вашиот живот.
Ве советуваме да не избрзувате, штедливо да користите зборови и чувства. Не трошете се одеднаш. Ширете ја вашата љубов и взаемна почит во секој ден од вашиот заеднички живот.
Законот вели дека мажот и жената се еднакви во брачната заедница. И подобро може да се каже: Зголемете ги обврските за да не ги загрозувате правата на другите.
Во денешниот свечен чин не се стекна само взаемна љубов, туку и вашите индивидуални и заеднички интереси.
Бракот не може да биде цел. Тоа е само можност другите ваши интереси полесно и поубаво да се реализираат.